تعبیر خواب باب اول چند مقدمه قبل از تاویل

رؤیا به سه نوع
تقسیم میشود:

۱ ـ
کلام فرشته: این، همان رؤیای صادقه و بشارتی است از جانب خداوند برای
بندهاش.

۲ ـ
کلام شیطان: این، رؤیای باطل از طرف شیطان برای غمگین کردن انسان
است.

۳ ـ
کلام نفس: این، گفتگوی انسان با نفس خود در حال بیداری است، که آن را
در خواب به صورت رؤیا میبیند، و هیچ تعبیری ندارد.

آیه:
وَکَذَلِکَ یجْتَبِیکَ رَبُّکَ وَیعَلِّمُکَ مِنْ تَأْوِیلِ
الْأَحَادِیثِ وَیتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیکَ وَعَلَى آلِ یعْقُوبَ
کَمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَیکَ مِنْ قَبْلُ إِبْرَاهِیمَ
وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّکَ عَلِیمٌ حَکِیمٌ(یوسف/۶).

«و از تعبیر خوابها به تو مى‏آموزد».

اقسام
سه گانهی رؤیا را شامل میشود. به کلمه «أحادیث» نگاه کن که خداوند آن
را به صورت جمع آورده و نفرموده حدیث.

بیضاوی
گفته است: تعبیر رؤیاها را به شما یاد میدهد. چون اگر کلام
فرشته باشد رؤیای صادق است، و اگر کلام نفس و شیطان باشد، رؤیای کاذب.
[تفسیر القاسی، (۹/۳۵۰۶)].

پیامبرص فرموده است: «رؤیا سه گونه است: ۱- رؤیای
حق. ۲- رؤیای حاصل از گفتگوی نفس انسان با خود. ۳- رؤیای غم انگیز از
جانب شیطان». [مسلم، (۲۲۶۳)].

معبّرین به پنج
نوع تقسیم میشوند:

۱-
برخی در تعبیر خود، یعنی در «نگرش انتخابی» فقط بر بعضی از رموز
اعتماد میکنند. در این طرز نگرش حق صاحب خواب ضایع میشود، چون رؤیا یک
واقعه متکامل و به هم پیوسته است که تجزیه آن به حال بیننده ضرر
میرساند.

۲-
قسمی در تعبیر خود بر «نگرش توافقی» با کتب تعبیرگذشته اعتماد میکنند،
در این طرز نگرش از دنیای واقعی صاحب خواب تجاوز و پا فراتر گذاشته
میشود، چون دنیای واقعی هر نسلی با نسل دیگر متفاوت است.

۳-
بعضی در تعبیر خود تنها بر «نگرش الهامی» اعتماد میکنند و آن را از
ویژگیهای معبّر قرار میدهند و این، بر خلاف رویّهی سلف است، چون هیچ
دلیلی بر صحت آن به دست نرسیده و عادت بر آن جاری نشده است.

۴-
برخی در تعبیر خود فقط بر «نگرش روانی» اعتماد کردهاند مانند؛
روانشناسان و موافقین آنها، و از جوانب دیگر وارد شده در سنّت، مانند:
رؤیای صادقه و رؤیای شیطانی، غفلت کردهاند.

۵-
قسمی در تعبیر خود بر «نگرش تکاملی» اعتماد میکنند یعنی؛ تمام رموز را
جمع کرده و بر حال صاحب خواب شناخت کافی بدست میآورند. این قسم اخیر
همان روشی است که موافق شرع و موافق نظر علمای سلف و خلف است که به
اذن خدا روش ما در این کتاب، بر همین اساس خواهد بود.

رؤیا
یک زبان نقاشی است که اگر رموز و مفردات آن با مهارت از هم جدا شوند،
و با دنیای واقعی مرتبط گردند، تبدیل به خط مناسبی میشود که بسیاری از
مشکلات زندگی ما را حلّ، و آمادگی رویاروئی با آنها را در ما ایجاد
میکند، و تبدیل به یکی از منابع شناخت و الهام میگردد.

قاعده کلی صحیح
شرعی در تأویل خواب چیست؟

چون
رؤیای صادقه بر دو نوع است قاعده کلی هر یک را جداگانه بحث
میکنیم.

۱ ـ
نوع اول از رؤیای صادقه، همانطور که در خواب دیده شده در عالم واقع
روی میدهد و نیاز به تعبیر ندارد مانند؛ رؤیای پیامبران، شهدا و صلحا،
نمونه آن، خواب حضرت ابراهیم است ـ بر او و بر پیامبر ما صلاه و سلام
ـ در مورد ذبح حضرت اسماعیل.

۲ ـ
نوع دوم رؤیای صادقهای است که نیاز به تعبیر و تأویل دارد چون رؤیا
مَثَلی است که فرشته آن را به صاحب خواب مینمایاند تا بر اساس آن
استدلال کند. و این نوع خواب بسیار اتفاق میافتد و نمونه آن روایتی
است که از پیامبرص نقل شده است که فرمودند: «رأیت ذات لیله فیما یرى
النائم کأنّا فی دار عقبه بن رافع فأُتینا برطبٍ مِن رُطب ابن طاب،
فأوَّلتُ: الرفعه لنا فی الدنیا والعاقبه فی الآخره وأنَّ دیننا قد
طاب». [مسلم: ۴/۱۷۷۹].

شبی در
خواب دیدم که در منزل عقبه بن رافع هستیم و خرماهای از خرمای ابن طاب
برای ما آورده شد. پس آن را این طور تعبیر کردم: که سرافرازی در دنیا
و سرانجام نیک در آخرت از آنِ ماست و دین ما مورد پسند واقع
میشود.

پیامبرص از «رافع» رفعت و از «عقبه» عاقبت و از
«رطب ابن طاب» طیب دین را أخذ کرده است. پس در هر تعبیر خوابی که این
ضابطه رعایت نشود، طبق این نص، مردود میباشد.

حقیقت
رؤیا:

قاضی
ابوبکر بن عربی گفته است: رؤیا معلوماتی است که خداوند بوسیله فرشته
یا شیطان بر قلب آدمی وارد میکند، و این رؤیا یا حقیقتی است، یا رمزی
استدلالی، و یا خوابی درهم بر هم.

اگر
رؤیا رمزی باشد، کار معبّر این است که صورت ذهنی را از ناخودآگاه به
خودآگاه انتقال دهد.

اگر
رؤیا همچون سپیده صبح در عالم واقعی آشکار شد، نیاز به تأویل ندارد
ودلیلش این است که خودآگاه و ناخودآگاه یکی شدهاند، و دیگر برای آشکار
کردن آن، نیاز به تعبیر نیست.

رؤیا
قرائن و دلالاتی دارد که بعضی از آنها آشکار، و برخی پنهان هستند، و
نیاز به توضیح و تأویل و انعکاس رموزی است که در ناخودآگاه وجود دارد.
تا با حال و واقع زندگی صاحب خواب که همان خودآگاهی است مطابقت کند.
شناخت حال و وضع صاحب خواب و زمان آن ضروری است تا تعبیر خواب به
بهترین وجه صورت گیرد.

روش علمی در
تعبیر خواب

اگر
بخواهی خواب را بر وجه صحیحش تعبیر کنید، لازم است که ابزار و ادوات
تعبیر را بشناسی، و کسی که دارای این ادوات نباشد، نمیتواند تعبیر را
به صورت احسن انجام دهد. پس تعبیر خواب علم و مهارتی است که قابل
اکتساب است، و الهام در تعبیر نیز مهارتی است که فقط در نتیجهی تجربه
بدست میآید. اگر بخواهی تعبیر موفقی داشته باشید، باید قبل از هر چیز
قواعد رؤیا را یاد بگیری و سپس مهارت و تطبیقات آن را.

بعد از
شنیدن تفاصیل رؤیا به ترتیب زیر شروع میکنی:

ـ به
خدا پناه ببر و از او توفیق و یاری و راهنمای بخواه.

ـ رموز
مهمی را که با واقع و حال صاحب خواب ارتباط دارد مشخص کن.

ـ سپس
بین آن رمزها و سایر رموز دیگر بدون غفلت از هیچ رمزی ارتباط برقرار
کن، و آنها را همچون دانههای تسبیح منظم و به صورت خاص در کنار هم
قرار بده.

ـ و
معنای عامّی را که به ذهنت میرسد و تمام این رموز را به هم پیوند
میدهد، اضافه کن.

ـ تا
جای که ممکن است حمل بر خوش بینی کن.

ـ به
قواعد مذکور در این کتاب عمل کن.

اگر
تعبیر خواب بر شما مشکل شد بگو: خدا عالم است که این، خود نصف علم
است. لازم نیست هر خوابی را تعبیر کنی چون خواب هم مثل فتوی است. اگر
تعبیر خواب بر شما روشن شد بگو: بسم الله سپس برای صاحب خواب دعا کن
به مانند این: خیر و نیکی به تو عطا شود، و از هر شری بدور مانی سپس
بدون قطع و یقین خواب را تعبیر میکنی: و میگویی اگر رؤیای شما صادق
باشد، تعبیر آن چنین و چنان است. والله أعلم.

به اذن
خدا تعبیرت را صائب خواهی یافت.

تذکرات
مهمّ:

* حدود
رؤیا:

بهترین
چیزی که در این مورد گفته شود، قول امام شاطبی: است که میگوید: فائده
رؤیا نوید و هشدار است، نه تشریع و احکام و داوری. به خاطر آرامش و
کسب علم ذکر میشود، نه بخاطر اینکه موضع استدلال واقع گردد، و شرط عمل
به مقتضای رؤیا این است که هیچ حکمی از احکام شرعی و یا هیچ قاعده
ثابتی را نقص نکند، و فقط در صورتی اعتبار دارد که با شریعت موافقت
داشته باشد، و یا متضمن فائده، یا بشارتی باشد که انسان را به چیزی
آگاه کند، و یا در برگیرنده تحذیر از شری باشد تا انسان خود را برای
رویاروئی با آن، آماده نماید. و این همچنانکه در این امت واقع است در
امتهای دیگر نیز واقع بوده است. [الموافقات: للشاطبی ۲/۴۵۷].

* خواب
و شیطان:

شیطان
از مسلمان در حالت خواب بهرهبرداری میکند. مخصوصاً که خوابیده باشد
ولی آداب خوابیدن را از قبیل: وضوء، اذکار، خوابیدن به پهلوی راست و
غیره را رعایت نکرده باشد پس او را وسوسه میکند و به طرق مختلف او را
فریب میدهد(). از جمله:

ـ در
خواب چیزی را به او نشان میدهد که باعث حزن و اندوهش میشود: مثل اینکه
مسلمان خود را در حال ارتکاب محرّمات و گناه کبیره میبیند. یا در مورد
خدا و پیامبران سخنانی میگوید که شایسته ساحت مقدس آنها نیست. یا چیزی
را از غیبیات انکار میکند و امثال آنها. قصد شیطان از این کار این است
که انسان مسلمان را نسبت به دینش مشکوک کند، و تخم نفاق و عدم اطمینان
را در درون وی بکارد.

ـ چیزی
را به مسلمان نشان میدهد که باعث تفرقه و آشفتگی بین مسلمانان میشود:
مثل اینکه میبیند که برخلاف احکام ثابت شرعی نظر میدهد. یا علیه برخی
مسلمانان حکم کفر صادر میکند یا ملائکهای میبیند که او را به انجام
معاصی دستور میدهد یا خود را صالحترین و بهترین مردم میداند یا میبیند
که مهدیّ زمان خود شده است و امثال آنها. بنابراین هرگاه انسان چنین
چیزهای به خواب دید، باید به طور یقین بداند که اینها وسوسههای شیطان
است که به منظور ایجاد تفرقه در بین مسلمانان و ایجاد فساد در دین
صورت میگیرد و به هنگام چنین خوابهای ناخوشایندی باید از سنت پیامبر
مصطفی ـ که بعداً ذکر میشود ـ پیروی کند و خوابش را برای کسی بازگو
نکند بلکه آن را فراموش کند، گویا چیزی روی نداده است.

آداب رؤیای
صالحه عبارتند از:

۱ ـ
خدا را بر آن سپاس گوید.

۲ ـ آن
را فرخنده و مبارک شمارد.

۳ ـ آن
را برای هر کس که دوستش دارد باز گوید، نه کسانی که دوستشان
ندارد.

آداب رؤیای
ناخوشایند عبارتند از:

۱ ـ
پناه بردن به خدا از شر آن.

۲ ـ
برای دور کردن شیطان سه بار آب دهانش را به طرف چپ بیاندازد.

۳ ـ
پناه بردن به خدا از شر شیطان.

۴ ـ
تغییر دادن جهتی که بر آن خوابیده است به امید اینکه حالش به احسن حال
تغییر کند.

۵ ـ
خواندن دو رکعت نماز یا بیشتر تا قلبش آرامش پیدا کند و از خدا بخواهد
که از شرّ این خواب مصونش دارد.

۶ ـ آن
را برای هیچ کس بازگو نکند، و اگر مجبور شد آن را فقط برای شخصی عالمی
یا ناصحی تعریف کند.

دسته: ب | تعداد بازدید: 1117